پیگیری‌ها و افشاگری‌های جهانگیری سرانجام به شکایت محمود احمدی‌نژاد از وی منجر شد. وکیل احمدی نژاد در این خصوص  گفت: "آقای اسحاق جهانگیری در سال های اخیر با هدف تخریب باورهای مردم و تشویش در اذهان عمومی، اقدام به طرح اتهامات بی اساس علیه دولت قبل کرده که در سطح وسیعی در رسانه های مکتوب و شبکه های مجازی و صوتی و تصویری منتشر شده است."

در واکنش به این اقدام، دفتر معاون اول رئیس جمهور اعلام کرد: "از طرح شکایت آقای احمدی‌نژاد در دستگاه قضایی استقبال نموده و مستندات تخلفات و سوءمدیریت‌های آقای احمدی‌نژاد را به مرجع قضایی تسلیم خواهیم کرد."

فرصتی برای محاکمه احمدی‌ نژاد

در خصوص مفاسد اقتصادی دوران محمود احمدی‌نژاد تا کنون گزارش‌ها و مطالب بسیاری منشر شده است. بسیاری از فعالان سیاسی اصولگرا و اصلاح‌طلب نیز در دو سال گذشته بارها بر ضرورت محاکمه محمود احمدی‌نژاد تاکید کرده‌اند. امری که به دلیل برخی مصلحت سنجی‌ها هیچ گاه در دستور کار دستگاه قضایی قرار نگرفت. حال که احمدی‌نژاد با طرح شکایت از معاون اول رئیس جمهور، برای گشوده شده این پرونده علاقه نشان داده است، به نظر می‌رسد موقعیت مناسبی برای طرح این موضوع ایجاد شده است. پیگیری مفاسد اقتصادی، خواست بدنه اجتماعی حامی دولت، از دولت‌مردان است.

اگر مسئولان دولت یازدهم بر وقوع مفاسد اقتصادی متعدد در اکثر حوزه‌های اقتصادی در دو دولت محمود احمدی‌نژاد اصرار دارند و بسیاری از کاستی‌های اقتصادی موجود را محصول مفاسد و سوء مدیریت دولت گذشته می‌دانند، این دادگاه فرصتی تاریخی برای تشریح تخلفات دولت احمدی‌نژاد است. حال که جهانگیری از طرح شکایت احمدی‌نژاد استقبال کرده و قصد دارد مستندات تخلفات و سوء مدیریت‌های احمدی‌نژاد را به دادگاه تسلیم کند، ضروری است متن دفاعیه خود را به همراه مستنداتی که قرار است دادگاه ارائه کند، در اختیار رسانه‌ها قرار دهد. این اقدام می‌تواند به آزمونی فیصله بخش و راستی آزمایی در خصوص ادعای فساد گسترده اقتصادی در دوران محمود احمدی نژاد تبدیل شود. هر گونه مصلحت اندیشی از سوی دولت و بی اعتنایی به افکار عمومی، به زیان دولت یازدهم خواهد بود و به بی اعتبار شدن سایر ادعاهای دولت منجر می‌شود.

آزمونی برای اصولگرایان

نتیجه این دادگاه می‌تواند به آزمونی برای راستی‌آزمایی ادعای اصولگرایانی تبدیل شود که مدعی مبارزه با فساد هستند. اسفند ماه سال گذشته جمعی از اصولگرایان با برپایی همایشی تحت عنوان "تقدیر از فعالان رسانه‌ای پیشتاز در مبارزه با فساد" ، که در فرهنگسرای اندیشه برگزار گردید به تقدیر و تشکر از عملکرد خود در مبارزه با فساد پرداختند!

در این مراسم از تعدادی از نمایندگان مجلس و برخی خبرگزاری‌ها و نشریات اصولگرا به دلیل آنچه پیگیری موضوع مفاسد اقتصادی ( به خصوص پیگیری پرونده محمدرضا رحیمی ) نامیده شد، تقدیر به عمل آمد.

واکنش اصوگرایان به مفاسد اقتصادی احمدی‌نژاد، معیاری برای سنجش صداقت‌شان است. اصولگرایان در حالی خود را مدعی و پیشگام مبارزه با فساد می‌دانند که یادآوری گذشته‌ای نه چندان دور به آنان خالی از لطف نیست. مبارزه با فساد یکی از اصلی ترین شعارهای کمپین انتخاباتی محمود احمدی نژاد در سال 84 بود. در آن ایام، احمدی نژاد مدعی بود در صورت پیروزی در انتخابات، پاک دست ترین دولت تاریخ ایران تشکیل خواهد داد. احمدی نژاد به محض پیروزی در انتخابات، مسیری دیگر را پیمود. دولت نهم و دهم با بی اعتنایی کامل به نهادهای قانونی و علاقه وافر به گریز از هر گونه قید و بند قانونی ، اقتصاد ایران را به آنجا رهنمون ساخت که به تعبیر اسحاق جهانگیری، فساد از یک امر موردی به یک رویه تبدیل شد.

دوران احمدی نژاد ، دورانی بود که در آن فساد در اقتصاد ایران به "فساد سیستماتیک" ارتقا پیدا کرد. اولین بارقه های این فساد را می توان در گزارش تفریغ بودجه سال 87 مشاهده کرد. حجم و گستره پرونده های مفاسد اقتصادی در بازه زمانی 1384 تا 1392 به گواه آمار با هیچ دوره‌ای از تاریخ معاصر قابل قیاس نیست و دورانی متمایز محسوب می شود.

اصولگرایان: فعالان فساد، ساکتین فساد

اما اصولگرایانی که این روزها خود را از پیشگامان مبارزه با فساد می دانند در دوران فعالیت دولت نهم و دهم نسبت به مفاسد اقتصادی چه واکنشی نشان دادند؟ اصولگرایان در دوره 8 ساله محمود احمدی نژاد به دو بخش تقسیم شدند: فعالان فساد و ساکتان فساد. بخشی از اصولگرایان، فعالانه با فساد اقتصادی همراه شدند و بخش دیگری از اصولگرایان نیز با سکوت­ شان، جاده صاف کن بخش اول شدند. ساکتان فساد اگر چه امروز سعی دارند خود را همراه قافله جا بزنند اما تا همین دو سال پیش شریک سیاسی دولتی بودند که این روزها خودشان آنرا لانه فساد می نامند. فعالان فساد که تکلیف شان روشن است اما این که ساکتان دیروز فساد ، امروز خود را  پیشتاز مبارزه با فساد بنامند و  این عنوان خودخوانده را باور کنند، جز فرار به جلو و نعل وارونه زدن، نام دیگری ندارد.