استقبال بی‌سابقه نخست‌ وزیر رژیم صهیونیستی از بیانیه تروئیکای اروپائی، دارای مفاهیم زیادی است که توجه کردن به آنها برای مسئولین کشورمان اهمیت زیادی دارد.
یائیر لاپید، از سه کشور اروپائی امضاکننده برجام (فرانسه، آلمان و انگلیس) به خاطر اینکه ایران را به کوتاهی در به نتیجه رسیدن مذاکرات وین و نپذیرفتن نقطه‌ نظرات آمریکا در توافق برجامی متهم کرده قدردانی کرد و آنچه در بیانیه تروئیکا آمده را «موضع قاطع» این کشورها دانست. نخست ‌وزیر رژیم صهیونیستی، علاوه بر این، خبری هم در این زمینه داد و گفت: «اسرائیل اطلاعات تازه‌ای از فعالیت‌های اتمی ایران به این سه کشور ارائه کرده است.»
سخنان نخست‌ وزیر رژیم صهیونیستی درباره بیانیه تروئیکای اروپائی نشان داد موضع وزارت خارجه کشورمان که صدور این بیانیه را تحت تاثیر القائات این رژیم دانسته و سه کشور اروپائی آلمان، فرانسه و انگلیس را به در پیش گرفتن مسیر انحرافی مورد نظر صهیونیست‌ها متهم کرد، درست است. دولت آمریکا نیز از بیانیه تروئیکای اروپائی حمایت کرد و از ایران خواست برای به نتیجه رسیدن مذاکرات وین و امضاء توافق پیشنهادی اتحادیه اروپا موضع نرم‌تری نشان دهد.
نکته اصلی مورد نظر غرب اعم از آمریکا، تروئیکای اروپائی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اینست که ایران به خواسته‌های پادمانی آژانس پاسخ مثبت بدهد و برای موارد سه‌گانه مورد سوال آژانس، توضیحات شفاف و قانع‌کننده‌ای ارائه نماید. این خواسته البته با سخنان دو روز قبل رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که گفت ایران به تعهداتش در معاهده «ان.پی.‌تی» بسیار شفاف عمل کرده، منافات دارد. براساس این سخن مدیرکل آژانس و همینطور گزارش‌های متعددی که در سال‌های گذشته توسط آژانس درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران منتشر کرده، هیچ ابهامی در این فعالیت‌ها وجود ندارد. به همین دلیل، ایراد پادمانی کنونی که مانع اصلی به فرجام رسیدن توافق شده است را باید یک مانع‌تراشی سیاسی دانست که به آژانس دیکته شده و مدیرکل آژانس به صورت دستوری آن را دنبال می‌کند.
در طرف مقابل، روشن است که دولت سیزدهم با فرجام یافتن مذاکرات وین و امضاء توافق برجامی بشرط آنکه مانع‌تراشی‌های زیاده‌خواهانه وجود نداشته باشد موافق است. هرچند بعضی از دولتمردان کنونی قبل از آنکه مسئولیت اداره کشور را به دست بگیرند سخنان دیگری می‌گفتند، ولی در طول یکسال گذشته مواجه شدن با واقعیت‌های ملموس به آنها فهمانده است که برای مدیریت کشور به رفع تحریم‌ها نیاز دارند. این تمایل نباید تحت‌الشعاع کارشکنی اقلیتی قرار گیرد که دنبال خریدن وقت برای تقویت جناح ترامپ در انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا در آبانماه هستند.
شرایط کنونی بگونه‌ایست که دولت آمریکا هم ناچار است به برجام برگردد و بعضی مانع‌تراشی‌ها را که روشن است با هدف امتیاز گرفتن صورت می‌گیرند باید با تقویت قدرت چانه‌زنی در مذاکرات خنثی کرد. اروپا نیز همانطور که بارها از زبان عناصر فعال اتحادیه اروپا و سران کشورهای عضو تروئیکا شنیده شده، رسیدن به توافق برجامی را بر بن‌بست کنونی ترجیح می‌دهد.
وضعیت کنونی مذاکرات برجامی را نمی‌توان به محاق رفتن آن و ناامیدی از وصول به توافق دانست. جمع‌بندی صحیح اینست که اگر این وضعیت را نوعی به بن‌بست رسیدن مذاکرات بدانیم، قطعاً دیوار این بن‌بست قابل شکسته شدن است. رژیم صهیونیستی که سرسخت‌ترین مخالف خارجی برجام است را می‌توان با تقویت هیات مذاکره‌کننده ایرانی از طریق استفاده از تجربیات گذشته ناکام کرد کمااینکه مخالفین داخلی را نیز دولت می‌تواند با تکیه بر اراده سیاسی از اثرگذاری بر تصمیم‌سازی محروم سازد. بنابراین، ابزار رفع تحریم‌ها در دستان دولت است و اینک انتظار مردم اینست که دولت در موقعیت مناسب کنونی این گره را باز کند و به ماجرای چندین ساله مذاکرات هسته‌ای از موضع قدرت پایان دهد.
*جمهوری اسلامی

  تعداد بازديدها: 606

    نسخه قابل چاپ