به گزارش خبرگزاری حوزه، اهل معنا و سلوک، رجب المرجب و شعبان المعظم را مقدمه‌ی رمضان الکریم دانسته‌اند، چه آن که این دو ماه، زمینه ساز توفیق حضوری ناب در ضیافت الهی و بهره مندی حداکثری از سفره پرتنعم بندگی است.

از نگاه مقام معظم رهبری" ماه رجب یک فرصت تقرّب به ارزشهای الهی و تقرّب به ذات مقدّس پروردگار و فرصت خودسازی است"؛ فرصتی که از منظر ایشان، "نعمت است و هر نعمتی هم نیازمند شکر و سپاس است" (بیانات معظم له در دیدار با فرماندهان ناجا در اردیبهشت ۹۴)

ایشان می فرماید: "این دو ماه [رجب و شعبان] از نظر کُمَّلین و اهل توحید و اهل معنا مقدّمه‌ی ماه رمضانند؛ و ماه رمضان ماه عروج است، ماه رفتن به معراج است، ماه تزکیه است، ماه تصفیه است که همه‌ی ما به اینها احتیاج داریم(همان)

ایشان همچنین اردیبهشت ماه سال ۹۳ و در دیدار معلمان و فرهنگیان سراسر کشور تأکید می کنند:"بعضی از مناسبت ها، فرصت های ما را افزایش می دهند، که از جمله ماه مبارک رجب است. "

سفارش خاص سکاندار حکیم و عارف انقلاب در این خصوص آن است که :"از ماه رجب قدردانی کنید؛ در این ماه توسّلات خودتان به درگاه پروردگار عالم را هرچه می توانید بیشتر کنید؛ به یاد خدا باشید و کار را برای خدا انجام بدهید؛ این تلاشی که می کنید، این زحمتی که می کشید، برای خدا قرار بدهید"(دیدار با فرماندهان ناجا در اردیبهشت ۹۴)

رهبر معظم انقلاب، تیرماه سال ۸۸ در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی با ایشان خاطرنشان کردند: "ماه رجب فرصت خوبی است؛ ماه دعاست، ماه توسل است، ماه توجه است، ماه استغفار است. دائم هم باید استغفار کنیم. هیچ کس هم خیال نکند که من از استغفار مستغنی‌ام. پیغمبر خدا میفرماید که: «انّه لیغان علی قلبی و انّی لأستغفر اللَّه فی کلّ یوم سبعین مرّة». بلاشک پیغمبر هم حداقل روزی هفتاد مرتبه استغفار می کرد. استغفار برای همه است؛ به خصوص ماها که در این تحرکات مادی، در این دنیای مادی غرقیم و آلوده‌ایم. استغفار بخشی از این آلودگی را پاکیزه می کند و از بین می برد. ماه استغفار است؛ ان‌شاءاللَّه فرصت را مغتنم بشماریم. "

ایشان همچنین دی ماه سال ۷۱در دیدار مسئولان دستگاه قضایی بیان داشتند: "خوب است از فرصت این ایام متبرک ماه رجب برای توجه به لزوم تلاش در هر مرحله‌ای که هستیم و به هر کاری که مشغولیم، استفاده کنیم. به‌طوری که از ادعیه‌ی ماه رجب به دست می‌آید، بنده گمانم این است که این ماه، مقدمه‌ای برای ماه شعبان و بعد ماه رمضان است، این‌که این سه ماه، فرصتی برای خودسازی در طول سال و تأمین ذخیره و نیروی لازم برای حرکت عظیم زندگی و سرنوشت است. «اللهم اهدنی هدی المهتدین، و ارزقنی اجتهاد المجتهدین.» چنان که در این ماه می‌خوانیم، دعا کننده از خدای متعال به وسیله‌ی این دعاها درخواست می‌کند که به او نور هدایت بتاباند؛ او را تلاش و اجتهاد و کوشش بیاموزد و توفیق آن را به او بدهد - «و لا تجعل لی من الغافلین المبعدین.»(۱) - و او را از غفلت برحذر دارد. یا در دعای دیگر این ماه می‌خوانیم: «اللهم انی اسئلک صبر الشاکرین لک و عمل الخائفین منک و یقین العابدین لک(۲).» این ها بال هایی است که یک انسان با آنها می‌تواند پرواز کند. صبر شکرگزاران، تلاش و عمل خائفان و یقین عبادتگران، ویژگی هایی است که هم در این ماه از خدا آنها را می‌طلبیم و درخواست می‌کنیم و هم از این ادعیه درس می‌گیریم که در این ماه باید اینها را در خودمان فراهم کنیم. "