✍️پس از تشیع پیکر مطهر شهدای معظم حججی ، غواصان دست بسته ، سردار سلیمانی و فخری زاده ، شاهد اقدام مشابه برای درگذشتگانی در حرمین شریف امام رضا علیه السلام ، حضرت عبدالعظیم حسنی و حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیهما هستیم.
✍️اینکه مرجع تشخیص و صدور چنین مجوزی کیست بماند ، اما شاید سوال درستی است که چه کسانی خود را محق به تصمیم گیری در مورد انتخاب افراد برای تدفین در محوطه حرمین شریف می دانند؟ جایگاه آحاد شیعه ایرانی در این مناسبات کجاست؟
✍️علمایی که به گواهی خود در مقابل اخلاص ، دیانت ، ایثار و ... شهدای نوجوان و جوان معظم دفاع مقدس و مدافعین حرم هیچ نداشته و ندارند ، چرا در زمان تدفین در حرمین ارجحیت پیدا می کنند؟ آیا با رویه مذکور علی الخصوص در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها طی سالهای نچندان دور بویژه به دلیل انتخاب بزرگی و ارتفاع ابعاد سنگ قبرها جایی برای عبور و حضور زائرین ورودی به فضای نزدیک ضریح و ملجاء شریف باقی خواهد ماند؟ چرا سنگ قبر علمای این سالها مانند علمای متاخر سنگ نوشته بی تکلف بر دیوار یا هم سطح زمین نیست؟
✍️آیا نزدیکی و دوری محل دفن افراد به  ضریح و حرم شریف ائمه اطهار علیهم السلام موثر در آخرتشان خواهد بود؟ آیا در تمام تاریخ شیعه نزدیکی و دوری قبر افراد به اماکن مقدس را بی تاثیر در تامین آخرت اموات اعلام نکردند؟ پس استثناء کردن افراد خاص تحت هر عنوان برای دفن در محوطه اماکن متبرکه به چه معنا است؟ اگر فضیلتی محسوب می شود چرا باید صرفا محدود به افراد خاصی باشد؟
✍️خطبه خوانانی که این روزها مکرر به روح بی آلایش و مردمی شهید سلیمانی اشاره می کنند و مردم گرفتار در فقر و نداری را به ساده زیستی بیشتر توصیه می کنند ، چرا به وقت مرگ به تدفینی پر هزینه تن می دهند؟ چرا چون شهدا به تدفین و محل دفنی ساده و معمول در میان قبور سایر مسلمانان وصیت نمی کنند؟ آیا صاحبان نزدیکترین قبور به محل تدفین رسول مکرم اسلام صلوات الله علیه یا آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام که یکی را به هارون الرشید می شناسیم را باید نشان از برتری و فضیلت بر دیگران بدانیم !؟
✍️انتساب القاب پر تعداد اگر خدای ناکرده به تعارف بیان شده باشند علی الخصوص وقتی هنوز و پس از چهل سال محققین و پژوهشگران علوم اعتقادی ، فلسفی و تفسیر در کسب معارف و آموزه های علمی قابل اتکاء ، راهی جز رجوع به اندیشه های زلال شهیدان مطهری و محمد باقر صدر نمی شناسند . چه باید کرد که از میان هزاران آمد و شد کنندگان به مجلس درس و بحث آیت الله بروجردی ، امام راحل و علامه طباطبایی ستاره ای در جوار وجود مبارک و درخشان اساتید فرزانه علامه جوادی آملی و علامه حسن زاده آملی بدرخشد و دیده  شود؟
✍️شاید سوال بجایی است اگر بپرسیم آیا برای حفظ ظواهر و پرهیز از اتهام بهتر نیست که تدفین در اماکن متبرکه را نیز بین آحاد شیعه کشورمان به قرعه فال بگذارند؟ آیا بهتر نیست هزینه های سنگین چنین مراسمی را برای رفع گرسنگی و به قول سردار قالیباف کاهش شرمندگی حکومت در برابر خرید نان اقساطی توسط مردم تهران بین هزاران شیعه گرفتار در قعر خط فقر توزیع کنند؟
امیدوارم که روحانیون بلند پایه خود پایه گذاران عملیِ یکسان بینی اجتماعی باشند. ۱۴دی۹۹

  تعداد بازديدها: 3253

    نسخه قابل چاپ